Xebatên standardkirinê ji bo yekkirina zimanê nivîskî û yekîtîya neteweyekê xebatên giring in. Ku pîvanên zimanê nivîskî neyên danîn, gelek pirsgirêk derdikevin meydanê. Ev xebat piralî û demdirêj in. Di nav van xebatan da rêbera rastnivîsînê, ferhenga rastnivîsînê, termînolojîyên qadên wekî zanist, huner, edebîyatê û hwd cihekî giring digirin. Ev kar, bi hewldanên şexsî heta cihekî bên meşandin jî ji bo qebûl û başbûna wan divê bi awayekî komxebatî bên çêkirin. Di van komxebatan da ji bo zaravayên mîna kurdîya kurmancî divê mirov hesabê hemû parçeyên Kurdistanê bike. Di van karan da hin prensîbên ku heta îro derketine pêş bi vî awayî ne: çavkanî û jêderên zimanî, bikaranîna dîrokî (tradîsyon), berbelavî, hevgirî û hevahengîya zaravayan, çarçoveya rêzimanî û fonolojîk, hêsankarî û hwd.

Ji bo temama nivîsê bitikîne